
พิพิธภัณฑ์ที่มี “ชีวิต” ชุมชนป้อมมหากาฬ
สวัสดีครับ เมื่อกลางเดือนที่แล้ว (สิงหาคม 2559) ผมได้รับโอกาสจากเว็บไซต์แห่งหนึ่ง ให้ไปทำ Assignment ถ่ายทอดเรื่องราวการท่องเที่ยวของเมืองกรุงเทพฯ ผ่านมุมมองของนักท่องเที่ยว วันแรกๆของการทำงาน ด้วยความที่ไม่ใช่คนในพื้นที่ ไม่ทราบว่ามีอะไรน่าสนใจที่ควรจะนำเสนอออกไปบ้าง ซึ่งผมอยากได้อะไรที่มัน local ที่ฝรั่งยังไม่เคยเห็น ผมเลยตัดสินใจเดินครับเพื่อที่จะได้เห็นอะไรชัดขึ้น

ป้อมมหากาฬ
ผมพบเจอกับชุมชนแห่งนี้โดยบังเอิญ ตอนเดินผ่านป้อมมหากาฬ เห็นป้ายติดด้านนอกว่า “พิพิธภัณฑ์ที่มีชีวิต” จึงเกิดความสงสัย และคิดว่าต้องมีอะไรน่าสนใจแน่ๆ ทันทีที่เดินผ่านประตูเข้าไปหลังกำแพง เหมือนพบเจอกับอีกโลกหนึ่งที่ไม่เคยเห็นในกรุงเทพฯมาก่อน มีทั้งความร่มรื่นและความเงียบสงบแบบชาวบ้านๆ บ้านเรือนเป็นบ้านไม้โบราณหลังเก่าๆ ซึ่งแต่ละหลังก็มีประวัติความเป็นมา บางหลังเป็นบ้านช่างทอง บางหลังเป็นวีคลิเกแห่งแรกของกรุงเทพฯ บางหลังมีอายุมากถึง 200 ปี

บ้านไม้โบราณ อายุ 200 ปี
ตรงกลางชุมชน มีลานกิจกรรม สำหรับทำกิจกรรมต่างๆของชุมชน บางวันจะมีการแสดงของโขนเด็ก หรือการแสดงอื่นๆ แต่น่าเสียดายในวันที่ผมไป ทางชุมชนกำลังบูรณะซ่อมแซมหลายอย่าง เลยงดกิจกรรมการแสดงชั่วคราว มีแต่กิจกรรมสำหรับเด็กๆในชุมชน ที่มีผู้อาสาเข้ามาสอนถ่ายภาพ พร้อมกับนำอุปกรณ์มาให้น้องๆได้ใช้ด้วย

เด็กๆกำลังฟังคำชีแจงจากผู้นำชุมชน ก่อนออกไปถ่ายภาพข้างนอก
เท่าที่เข้ามาสัมผัสไม่นานก็สัมผัสได้ถึงความเหนียวแน่นของชุมชน แต่น่าเสียดายที่ชุมชนแห่งนี้กำลังจะถูกรื้อถอน เพื่อนำพื้นที่ไปทำเป็นสวนสาธารณะ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามาก เพราะชุมชนแห่งนี้ เป็นชุมชนแห่งเดียวในกรุงเทพฯ ที่ยังคงหลงเหลือกลิ่นอายความเป็นพระนครสมัยเก่าอยู่ การรื้อถอนชุมชนแห่งนี้เท่ากับเป็นการทำลายหลักฐานทางประวัติศาสตร์ชิ้นสำคัญ ที่ชุมชนแห่งนี้พยายามอนุรักษ์และหวงแหนมาตลอด

นักท่องเที่ยวกำลังเดินชมพิพิธภัณฑ์ที่มีชีวิต
อย่างไรก็ตาม ผมขอเอาใจช่วยผู้ที่อาศัยอยู่ในชุมชนแห่งนี้ ให้ผ่านพ้นเรื่องราวร้ายๆไปด้วยดี และขอให้ปาฏิหารย์มีจริง ขอให้รัฐเห็นความสำคัญของการอนุรักษ์โบราณสถานแห่งนี้ให้ลูกหลานได้ศึกษาและสืบทอดต่อไปด้วยครับ
ใส่ความเห็น